GTM-pnc882D7

Ik doopte mijn frietje in de mayonaise

Bij Be Silk hebben we onze eigen producten. Deze producten hebben we zelf ontwikkeld, we hebben een speciaal laboratorium waar we dit maken. Inmiddels weet ik er ook best wel wat van af. Maar toen ik eraan begon, eerlijk is eerlijk, had ik geen idee.

Ik was op zoek naar bodylotion voor in de salon. Ik wilde een bodylotion met veel argan olie. Want na een vakantie in Marokko was het mij duidelijk geworden dat argan olie een waanzinnig mooie olie is voor je huid. Ik heb ook een fijne leverancier voor argan olie, waarmee ik pure premium argan olie, rechtstreeks van de plantage betrek.

Maar pure argan olie op je huid, werkt niet zo prettig. Het ruikt niet heel aangenaam en het duurt lang voordat het in de huid trekt. In onze salon kleedt een klant zich aan, wanneer die olie net is aangebracht. Dan trekt de olie meer in je kleding dan dat het je huid verzorgt. En dat is niet zo handig. Een bodylotion trekt sneller in. Dus vandaar mijn wens.

Nu is er wel bodylotion met argan olie te koop. Maar die bevat dan een heel klein beetje argan olie en vooral heel veel troep, wat er voor mij helemaal niet in hoeft te zitten.

Dus dacht ik: weet je wat, we hebben zelf die argan olie. Laat ik dan zelf maar bodylotion maken. Ik heb dat nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik dat kan (quote Pipi Langkous).

Dat bleek nog best lastig te zijn. Want voor bodylotion meng je de olie met een waterachtige vloeistof. Maar water en olie mengen niet. Dus heb je, net als bijvoorbeeld bij het maken van mayonaise, een emulgator nodig, die het water en de olie laat mengen. Bij mayonaise is dat eidooier. Maar eidooier door mijn bodylotion leek me weer geen goed idee.

Enfin, na veel heksen is daar uiteindelijk onze bodylotion ontstaan. Op basis van argan olie. Zonder eidooier. Het is een heel pure lotion met argan olie, lanoline en rozenwater.

Maar dan kwam het volgende probleem. Ik had dus een hele bak vol met bodylotion en die moest in die kleine flesjes om mee te werken in de salon. Dat was een enorme uitdaging.

Gewoon overgieten, dat gaf een enorme knoeiboel. Zelfs met een soort trechter lukte het niet om de bodylotion goed in de flesjes te krijgen. Wanneer er dan bodylotion aan de buitenkant van het flesje zat, moesten we dat er goed vanaf poetsen, anders bleef het etiket niet plakken. We zijn op zoek geweest bij groothandels, we hebben beurzen bezocht over productietechnieken, we hebben geprutst met spuitzakken, maar we vonden geen simpele goede oplossing voor dat probleem.

Tot ik een keer in Leiden in mijn avondpauze een frietje ging halen. Ik wilde een frietje met mayonaise. Die gast van de snackbar had het enorm druk. In de tijd dat ik mijn frietje at, had hij 8 bestellingen weggewerkt. Hij deed dat met een grote handigheid. Op een gegeven moment moest hij weer een friet met mayonaise inpakken. Kennelijk wordt dat veel besteld in Nederland. Hij deed dat in zo’n plastic bakje en bedacht toen dat er nog mayonaise bij moest. Daarvoor hield hij het bakje bij een emmer. Op die emmer zat een soort handvat wat je in kunt drukken. Daar drukte hij twee keer op, bloep-bloep, de mayonaise zat in het bakje. Ik doopte net mijn frietje in de mayonaise toen ik dat zag. Mijn ogen sperden zich open. Dat was het. Briljant!

Dus de volgende dag ging ik naar de Hanos. En ja hoor, bij de mayonaise emmers kreeg je zo’n dispenser er gewoon bij. Dus ik met zo’n emmer mayonaise naar huis. Nu moest die mayonaise eerst op natuurlijk.

Gelukkig woonden twee van mijn kinderen toen nog thuis: twee van die gasten rond de twintig, die kunnen eten wat ze willen zonder aan te komen, je kent dat wel. Toen ik thuiskwam met een emmer mayonaise, waren ze sowieso al enthousiast. En toen ik vertelde, dat die emmer snel leeg moest, raakten ze door het dolle heen. Dat was geen probleem, verzekerden ze mij, dat was aan hun wel toevertrouwd.

Het was vijf liter mayonaise. En ze hebben er twee weken over gedaan. Toen was het op. Niet helemaal met z’n tweeën hoor, al hun vrienden hebben meegeholpen. Alles voor de zaak he?

Enfin, toen had ik mijn lege emmer. En die dispenser lag al beneden in het laboratorium. En het was superhandig om de flesjes te vullen voortaan.

Gelukkig hebben we nu een professionele vulmachine, waarmee we flesjes kunnen vullen. Dat gaat nog handiger. Maar die leuke oplossingen die we vroeger hadden, daar kan ik nog steeds om lachen.