Waarom sugaring

Ontharen kan op veel manieren en elke manier heeft voor- en nadelen.
Scheren bijvoorbeeld gaat lekker snel en kun je makkelijk thuis doen, maar je hebt er kort plezier van. Je krijgt hele nare stoppels, ingegroeide haren en een rode en/of geïrriteerde huid.
Ontharingscreme is een heel chemisch goedje, het ruikt onaangenaam (oeh, wat zeggen we dat netjes) en ook daarbij krijg je nare stoppels. Zelf waxen geeft een enorme plakboel in de badkamer. Bij mij tenminste zit dan overal wax of hars (met veel te weinig oliedoekjes om de hars te verwijderen) en de haren zitten na afloop nog steeds op mijn benen. Nou heb ik ook wel moeilijke haren om weg te halen, maar toch.

Er zijn ontzettend veel manieren om haartjes weg te halen en ik denk dat ik ze allemaal wel geprobeerd heb. Ik was eigenlijk nergens echt tevreden over. De hot wax behandelingen leken nog het beste alternatief, hoewel ik ook wel de nadelen ervan zag. Maar toen ik mijn eigen wax salon begon, heb ik eerst een hot wax opleiding gevolgd, zodat ik mijn klanten goed zou kunnen waxen. 

Het volgen van een opleiding is 1 ding, je moet dan alsnog heel veel oefenen om het waxen goed in de vingers te krijgen. Mijn vriend was zo loyaal om als proefkonijn stil te liggen, ik mocht zijn gehele lichaam waxen, zodat ik goed kon oefenen. Van top tot teen heb ik haartjes bij hem weggehaald. Een fantastische oefening, we hadden de grootste lol. Het lachen verging ons echter, toen de huid maar rood bleef. Het begon te jeuken. Er kwamen bultjes, rode vlekken en die trokken niet weg... Het bleek dat hij allergisch was voor wax. 

Ik schrok me dood! Dat wilde ik mijn klanten niet aandoen. Om iedereen eerst een allergie test te laten doen, dat zag ik ook niet zitten. Maar mijn vriend had enorme last van de allergie, waardoor ik gelijk de beslissing nam: dit ga ik niet doen in mijn salon. 

Dus ging ik op zoek naar iets anders. Iets waarop je niet allergisch kon reageren. En zo ben ik sugaring tegen het lijf gelopen.

Ik kwam de suikerpasta tegen op een beurs voor schoonheidsspecialisten. Ze deden kleine proefjes bij langslopend publiek, dus ook bij mij. Het verbaasde me hoe simpel het was. Suiker met water. Meer niet. 

Ze smeerde een beetje van die suiker op mijn arm en haalde met een soepele beweging die haartjes weg. Dat deed helemaal geen pijn! Ze spoot nog iets op mijn huid, smeerde er wat lotion over (toen wist ik nog niet precies wat dat allemaal was) en vertelde aan de mensen die om ons heen stonden, wat ze had gedaan. Eerlijk gezegd ging dat verhaal een beetje langs me heen. Ik voelde alleen maar aan dat kale rondje op mijn arm. Het was zo zacht! Ik pakte een foldertje aan en liep verder.

Ik was heel druk op die beurs: ik was ook op zoek naar behandelstoelen en andere inrichting voor mijn toekomstige salon. 

Pas toen ik weer thuis kwam keek ik nog eens goed naar mijn arm. Er zat een keurig rond kaal stukje op mijn arm. De huid voelde daar heel zacht en glad aan. Als een babyhuidje. Ik probeerde me voor te stellen hoe het zou voelen als mijn hele arm zo mooi glad zou zijn… Heerlijk!

Ik had de nodige teleurstellingen meegemaakt met ontharen dus bleef ik sceptisch. Eerst maar eens zien hoe het er over een paar dagen of een week uit zou zien. 

Na een paar dagen was er nog niets veranderd. Het was nog steeds een kaal, zacht, glad rondje op mijn arm. Ik keek ondertussen of ik het foldertje wel goed bewaard had. Ik was wel een beetje nieuwsgierig geworden naar die suiker.

Na een week, na een paar weken, na een maand zat er nog steeds geen haar in dat mysterieuze gladde rondje. Ik dacht dat ik gek werd! Hier wilde ik meer van weten.

Ik ging op zoek naar meer informatie, salons die op die manier werkten. Die bleken er eigenlijk niet te zijn. Terwijl ik er ook achter kwam, dat deze manier van ontharen een van de oudste manieren is om te ontharen. Cleopatra werkte al op deze manier.

Het principe is heel simpel: je hebt een suikerpasta van suiker en water. Die masseer je op de huid, tegen de haargroeirichting in. Elk haartje wordt dan omhult door suiker. Je strijkt het nog een keertje extra aan, zodat de suikerpasta tot in de huid komt (dan heb je net wat meer grip op de haartjes) en in een soepele beweging trek je de suiker los, met de haargroeirichting mee. In die beweging worden de haartjes meegenomen. Ze vliegen je huid uit. 

Omdat je met de haargroeirichting mee trekt, breken haartjes niet af (wat met waxen of harsen wel gebeurt). De haartjes komen allemaal met wortel en al er uit. Er moet weer een heel nieuw haartje gevormd worden. En als die terug groeit (dat gebeurt pas na weken), voelt dat haartje veel zachter en donziger aan. 

Eureka. 

Zo is mijn salon ontstaan. De fijnste manier om te ontharen. De manier met alleen maar voordelen:

• Het is de minst pijnlijke manier om te ontharen.
• Het is een natuurlijke manier om te ontharen, geen chemische zooi.
• Het is een hele diepe ontharing, omdat de haartjes in z’n geheel eruit komen.
• De huid blijft onbeschadigd, super zacht en glad.
• Suiker is hygiënisch: in suiker kan geen bacterie of schimmel groeien. Suiker is een conserveringsmiddel van zichzelf.
• Het is geschikt voor de meest gevoelige huid.
• Het is geschikt voor alle soorten haren, van hele stugge haren tot heel licht donshaar.
• Het is geschikt voor alle huidtypes. Zelfs de meest gevoelige huid kun je behandelen.
• Er ontstaat bij regelmatige behandeling een ritme in de haargroei, waardoor je haartjes niet hoeft ‘op te sparen’. Ze groeien tegelijk, komen in 1 keer door en kort daarna kunnen wij ze weghalen.
• Het leidt uiteindelijk tot definitieve ontharing.
• Het is geschikt voor het hele lichaam. Van voeten tot wenkbrauwen, alles wordt mooier met suikerontharing.

Fascinerend, dat je met suiker en water dit voor elkaar kunt krijgen. Ik raakte geobsedeerd door die suikerpasta. Deze kocht ik altijd in bij een groothandel, maar tegelijkertijd vroeg ik me af: suiker en water… zou ik dit niet zelf kunnen maken? Er zijn geen rare dingen voor nodig.

Dat bleek nog best lastig te zijn. Het heeft heel wat experimenten gekost voordat er een werkbare suikerpasta uit de pan kwam. Maar zo leerde ik de suiker nog beter kennen. Het lukte om mooie suikerpasta te maken, beter dan ik kon kopen bij een groothandel. Met echt alleen maar suiker en water.

In de salon deed ik steeds meer ervaring op met de suikerontharing en raakte ik steeds verder onder de indruk van de resultaten. Het maakte niet uit hoe zwaarbehaard iemand is, met de suiker krijg je die haartjes mooi weg. De meest gevoelige exzeemhuidjes reageerden verbluffend goed op de suikerontharing. De haartjes blijven steeds langer weg, worden steeds dunner, steeds zachter.

Alles wat me bij andere ontharingsmethodes was beloofd, maar nog nooit gebeurd was, zag ik nu gebeuren met de suiker. Niet alleen bij mijn klanten, maar ook mijn eigen moeilijke huid zag ik gezond worden. De haargroei werd zoveel minder. Ik had een gladde, gezonde, zachte huid. Ik had opeens geen probleem meer met lichaamshaar.

Ik kan het wel van de daken schreeuwen, zo gelukkig ben ik daar mee. Nou ja, dat doe ik dan nu ook hier. Ik wil mijn kennis delen: ik gun jou ook zo’n mooie, gladde, gezonde huid. 

Ik weet nu wat je ervoor moet doen, ik weet hoe je goed voor je huid moet zorgen, ik weet wat ervoor nodig is. En ik wil het je leren. Zodat jij straks ook kunt zeggen: ik heb geen probleem meer met lichaamshaar.

Voor de volledigheid: heeft sugering ook nadelen? Ik kan maar 1 nadeel bedenken: het is lastig om te leren. In een ander blog artikel zal ik daar meer over vertellen.