In het ontharen heb ik mijn passie gevonden. Ik heb zoveel plezier in mijn werk, dat het niet voelt als werken. De grens tussen privé en werk is volledig weg, op de een of andere manier ben ik altijd met ontharen bezig.
Zelfs op vakantie vind ik het, vakidioot als ik ben, leuk om lokaal onthaard te worden. Je weet nooit wat je in een andere cultuur kunt leren over ontharen. Daarom ga ik graag behaard op vakantie, om me ter plekke te laten waxen, suikeren, of wat er maar mogelijk is.
Zo ging ik enkele jaren geleden naar Egypte. Ik zat daar in een luxe ‘all-inclusive’ westerse enclave, ergens aan de Rode Zee. Ik had me van tevoren goed voorbereid: op de website van het hotel stond dat er voor gasten een beautysalon beschikbaar was. Er stond een prijslijst waarop een full body Wax 1300 Egyptisch Geld kostte. Voor de zekerheid had ik nog een mailtje gestuurd, met de vraag of ik daar aan het begin van de vakantie terecht kon voor een waxbehandeling. Alle lichten stonden op groen. Bij aankomst zou ik direct, of een dag later of twee dagen later gewaxt kunnen worden. Geen probleem.
Dus ik toog zwaar behaard naar Egypte, wat voor mij de bakermat van de suikerontharing is. Immers, Cleopatra deed het al op deze manier. Mijn verwachtingen waren dan ook hoog gespannen.
Na een voorspoedige reis per vliegtuig, werd ik opgehaald in een busje naar het hotel. Tot dan toe geen enkel probleem. In het hotel leek ook nog alles normaal. Het enige bijzondere dat ik zag, was dat er helemaal geen vrouwen werkten. Achter de receptie niet, in het restaurant niet, eigenlijk nergens.
Toen ik vroeg, waarom dat was, legde een vriendelijke Egyptenaar me uit, dat dat is omdat in Egypte vrouwen als prinsessen behandeld worden. Een man mag met hooguit drie vrouwen trouwen, maar dan moet hij hen wel behandelen als prinsessen. Ze hoeven niet te werken. ‘Alleen maar voor hun man, kinderen en huishouden te zorgen…’, dacht ik er achteraan. ‘Zo beschermen we hen voor slechte dingen’, legde de man me welwillend uit.
Ook in de beautysalon, waar ik even later ging kijken, werkten alleen mannen. Hmm. Ik ben niet preuts ingesteld, maar een complete bodywax door een man vond ik toch lastig. Aan de andere kant, ik was helemaal behaard naar Egypte gegaan en het werd een strandvakantie. Ik had geen andere optie, scheermesjes heb ik afgezworen.
Dus maakte ik een afspraak voor de volgende ochtend, na het ontbijt.
Ik meldde me op het afgesproken uur. De behandelend Egyptenaar kwam me ophalen in de wachtruimte. Hij had een lange witte jurk aan, het zag er super Egyptisch uit. Toen vond ik het allemaal nog erg leuk, exotisch.
Hij sprak enkele woorden Engels. En in die paar woorden probeerde hij me uit te leggen, dat we weliswaar gingen ontharen, maar niet met wax. Hij ging het doen met touwtjes. Ik keek hem ongelovig aan. Met touwtjes? Die methode ken ik voor wenkbrauwen, een bovenlip. Maar een heel lichaam??
Ja, knikte hij tevreden, met touwtjes.
Ik keek naar mijn benen die bedekt waren met donkere haren. Ik had geen keuze. Vond ik. God zegen de greep, vooruit dan maar.
Ik werd naar achteren gevoerd, waar een smal behandelbed achter een douchegordijn was weggewerkt. Daar kon ik mij uitkleden en gaan liggen.
Natuurlijk weet ik niet of jij ervaring hebt in het onthaard worden met een touwtje, maar ik zal het principe, zoals hij het deed, uitleggen. Je neemt een stukje katoenen garen van ongeveer 80 cm. Dit neem je dubbel, zodat aan de ene kant een lus ontstaat. Daar doe je je duim en wijsvinger van je linkerhand in. Vervolgens sla je de draadjes enkele keren om elkaar heen, zodat er een soort spiraal ontstaat. Het ene uiteinde van het draadje neem je tussen wijsvinger en duim van je rechterhand. Het andere uiteinde neem je in je mond. De spiraal laat je vervolgens over de huid rollen, en als een soort grasmaaier trekt het touwtje de haartjes uit je huid. De rollende beweging maak je, door als een specht je hoofd heen en weer te bewegen, vlak boven de huid. Met je handen trek je het spiraal strak over de huid.
Kun je het je voorstellen?
Het roept vast een paar vragen bij je op.
Doet het pijn? Ja, het is niet aangenaam.
Werkt het goed? Nee, veel haartjes breken af. Ik ben nog 3 dagen met een pincet bezig geweest om achtergebleven haartjes weg te halen.
Gaat het snel? Nee, de beste man is meer dan 3 uur bezig geweest. Terwijl ik het na 3 minuten al helemaal gehad had…
Was het gênant? Nou, wat denk je, wanneer een Egyptische mannenhoofd als een specht tekeer gaat over je hele lichaam? In je oksel? In je lies?
Nee, het was geen leuke ervaring. Pijnlijk. En daarbij, ik verveelde me stierlijk. Met de man kon ik geen woord wisselen. Hij sprak nauwelijks Engels én hij had een draadje in zijn mond. Ik ben, waarschijnlijk heel onbeleefd, wat met mijn telefoon gaan spelen. Ik merkte dat ik, zo dicht bij de hotellobby, goed WiFi verbinding had. Stiekem maakte ik wat foto’s en een video van de onmogelijke positie waarin ik mezelf gemanoeuvreerd had en appte die naar mijn vriendin in Nederland.
Zij kwam niet meer bij van het lachen. En ik heb liever dat ze om me lachen dan om me huilen. Ik begon de lol er wel van in te zien. Het is toch een supergrappig verhaal geworden. Alleen durfde ik de rest van de vakantie niet meer langs de beautysalon te lopen: de ene keer dat ik dat wel deed, kreeg ik zo’n grijns van verstandhouding met de Egyptenaar, dat ik me daar bijzonder ongemakkelijk bij voelde.
Kortom, mijn reisadvies voor Egypte is: kom bij Be Silk langs, voordat je het vliegtuig instapt!
